EEN BEZOEKER
Joris zit meestal stil in een hoekje, wil het liefst met rust gelaten worden. Hij hoort stemmen in zijn hoofd, maar de onze hoort hij meestal niet. In een zeldzaam potje rummikub blijkt hij verrassend goed te zijn. En vanuit het niets begint hij over zijn leven te vertellen, haalt foto’s van zijn kinderen uit zijn zak en laat ze zien. “Bedankt voor de gezelligheid”, zegt hij als hij weggaat. Een klein wondertje: er was even contact.
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN BEZOEKER
Bart belt op uit de gevangenis en vraagt de pastor van Kruispunt op bezoek te komen. “Het klinkt misschien maf, maar ik mis jullie, jullie zijn zo’n beetje mijn familie. En het eten is bij jullie zoveel lekkerder dan het bajesvoer, je proeft dat het met liefde klaar gemaakt wordt.”
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN VRIJWILLIGER
Ik help vooral in de keuken. Liters koffie en thee gaan er door heen. Verder wat de pot schaft, brood en beleg zijn er altijd, soms al gesmeerd door een gulle instantie. Je hebt veel contact met de klanten, je weet wie kiespijn heeft en je gaat op zoek naar yoghurt, je weet wie even zijn hart moet luchten of zijn eigen rituelen moet doen. Daar hebben we respect voor en dat maakt het bijzonder.
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN GASTVROUW
Kruispunt voelt voor mij als een tweede huis. Verse bloemen dragen bij aan de huiselijke sfeer, iedere week zorg ik daarvoor. Soms helpt een bezoeker mee met het schikken van de bloemen en dan belandt een bos wel eens met z’n kop in de vaas. Daar zie ik de humor wel van in. Vrijwilligers, kookploegen, pedicures, een kapper enz., veel mensen zijn begaan met onze bezoekers. Fijn om daarbij te horen.
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN BEZOEKER
Bianca komt dagelijks bij Kruispunt langs. “Ik stuiter de hele dag alle kanten op, krijg de meest idiote invallen waar ik elke keer op inga, al snijd ik me er telkens mee in de vingers. Ik word er doodmoe van. Elke dag hier komen is tenminste één vast puntje in de dag, een soort eilandje van rust in een zee van onrust.”
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN BEZOEKER
Glenn ziet op tegen zijn afspraak bij een hulpverleningsinstantie. “Als zij niet goed op mij reageren, reageer ik vast agressief op hen.” Hij vraagt de pastor met hem mee te gaan, “Dan kun je mij een beetje in de gaten houden, het helpt denk ik als er iemand naast me zit die me kent.”
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN VRIJWILLIGER
Ik werk bij Kruispunt met heel veel plezier. Het is een plek waar wordt gelachen, maar ook liefde en leed wordt gedeeld. Waar altijd koffie klaar en er alle ruimte is voor een goed gesprek, het lezen van de krant of een spel mens-erger-je-niet. Het samenkomen van ‘mensen van de straat’ en ‘mensen die wat minder hebben om van te leven’, is bijzonder. Kruispunt is echt een plek voor iedereen. 
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN BESTUURSLID
“Ik voel me sterker sinds ik een vaas tegen mijn hoofd heb gekregen”, liet een van de gastvrouwen zich ontvallen, en gaf daarmee blijk van een enorm begrip en respect voor de bezoekers. De gastvrouwen en gastheer zorgen er samen voor dat Kruispunt een veilige plek is waar iedereen welkom is, ook nog na een ondoordachte uitschieter.
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN GASTVROUW
Een ouwe bekende, volleerd goochelaar in het blikjes bier uit de mouw toveren, komt nogal laat binnen, met pretoogjes en een hoop kabaal. ”Ik moest eerst nog verschijnen – ik heb gewoon vaak dorst en dat wil men maar niet snappen. De rechter zei: ”Maar meneer X, bent u er nu alweer?” Met een onschuldig gezicht heb ik geantwoord: “Tja, ik heb een uitnodiging gehad!” 
VOLGENDE SNAPSHOT >

EEN BEZOEKER
“Hier hoeft niets en mag alles. Nou ja, alles, niet alles natuurlijk, maar het voelt wel alsof alles in Kruispunt mag. Als je je maar gedraagt. Dat heb ik bij jullie geleerd, mij gedragen.”
VOLGENDE SNAPSHOT >